Tussen Ramses & Liesbeth zien jullie een tas , mijn tas !
“ A one of a kind “ , speciaal voor mij ontworpen en gemaakt !
Als groot kippen-lief-hebber speurde ik lang-gelee via het internet naar een tas met de Looks van een kip , maar al wat ik vond was uitermate teleurstellend .
Tot een goede vriend van ons , Wijnand genaamd opperde dat hij wel iemand voor mij wist aan wie ik het zou kunnen vragen om een tas geheel naar mijn zin te vragen , en zijn woorden beloofden NIETS te veel :
Ik mocht kennis maken met Lenny Verhoeven , maakte mijn wensen aan haar kenbaar en in drie maanden tijd creeërde zij voor mij deze waanzinnige tas !
Wat was ik trots en euforisch , want wat was en is deze tas Mooi , Gaaf , Apart en enkel en alleen voor mij !
Dat deze tas ook nog eens een heel emotionele waarde zou gaan krijgen dat kon ik toen nog absoluut niet vermoeden , hieronder volgt het verhaal daarvan :
Jaren terug toen hier langzaamaan steeds meer kippen op het erf kwamen , kreeg ieder Hennetje en ieder Haantje een naam .
Familieleden, vrienden en vriendinnetjes werden tot grote hilariteit vernoemd .
Behalve onze vriendelijke vriend Grote Willem niet , boom van een kerel , imposant, we kennen elkaar zo ruim 15 jaar , een vaste waarde, hij kwam hier zo om de elke twee a drie weken bij ons thuis …
Vaste prik was dat hij mij altijd plaagde met mijn Liefde voor de kippen en iedere keer weer deed mopperen over de vele kippenpoep op ons erf , vieze vlodder-bommen noemde hij ze steevast !
Het was altijd mopperen met een knipoog en altijd waren er zogenaamde dreigementjes dat ik het toch niet in mijn hoofd moest halen om ooit een KIP naar hem te vernoemen en dan hadden we daarover altijd dikke pret .
Toen was daar een dag dat ik deze prachtige tas kreeg , wat was ik er meer dan trots en blij mee en plaatste hiervan natuurlijk foto’s op Facebook !
Grote Willem zag deze foto’s ook en reageerde met de verrassende woorden “ Dit is nou een mooie Willem , en zo droeg deze kleurige tas vanaf die dag de naam ‘ Willem’ .
De verhalen op facebook over mijn avonturen met tas Willem barste los, tas Willem werd een begrip en Grote Willem vond het prachtig !
Grote Willem was op dit moment 53 jaar jong , had een bewogen leven achter de rug en in de liefde wilde het maar niet slagen zoals hij het graag voor zich zag .
Twee jaar voordien ging hij op vakantie naar Bali en leerde daar toen ene Christine kennen waar hij verliefd op werd .
Als hij dan weer bij ons kwam dan zei hij steeds weer tegen Teun ; nou heb ik mijn eigen Christien ook gevonden!!!
Willem verkocht alles wat hem lief was , zijn motor zijn auto zijn huis …
Zijn geliefde hond bracht hij naar een vriend en hij zegde ook zijn baan op ,want het zou gebeuren gaan :
Grote Willem zou voorgoed naar Bali vertrekken , naar Christine en haar twee kinderen om daar met hun een nieuw leven op te willen gaan bouwen !
En hij ging ……
Grote Willem vertrok op Donderdag 17 Juli 2014 vanaf vliegveld Schiphol naar Bali .
Terwijl hij op Schiphol op zijn vliegtuig wachtte , dit was meen ik zo rond het middag-uur hebben wij nog WhatsApp contact gehad met elkaar , we beloofden spoedig te gaan Skypen .
We zeiden “ dat we van elkaar hielden “ en hij bedankte ons voor de altijd goede zorgen die wij hem gaven als hij bij ons was en ik moest er spontaan van huilen .
“Graag gedaan Willem , heb maar een goede en veilige reis en Tot snel” ….
Enkele uren later , aan het einde van die zelfde middag sta ik in de keuken en ben bezig een warme maaltijd te bereiden .
In de huiskamer staat de televisie aan en ik hoor de tonen van het vijf uur Journaal.
Ik hoor vlagen over een vliegtuig wat is neergestort en ik weet nog dat ik dacht : ik wil dit niet horen , ik wil het niet weten en bleef stoïcijns bij het aanrecht staan …
Toch drongen woorden als Amsterdam - Kuala Lumpur - Boeing - neergestort - Oekraïne - MH17 tot mij door!
Mijn hele wezen wist op dat moment dit is compleet foute boel , maar dit mag en kan NIET waar zijn , ik liep de keuken uit en de huiskamer in en keek Teun in zijn ogen en dat vertelde mij genoeg en de rollercoaster begon !
Ik denk dat een ieder die dit leest dit ongekende drama kent , het in ieder geval heeft mee gekregen , of veel erger nog : een dierbare verloren heeft , of zelfs meerdere !!
Het had niet zo hoeven zijn , dit had nooit mogen gebeuren !!
Twee-Honderd-Acht-&-Negentig Doden !
Jong en oud , op weg naar een mooie vakantie , op weg naar huis , op weg naar familie , op zoek naar avontuur , onderweg naar een nieuwe toekomst , een nieuw leven , en deze laatste was onze vriend Grote Willem …
Dit alles in één keer weg-gevaagd en een groot drama verdriet en ongeloof is wat bleef .
Wij verloren op die dag , op dat nooit meer te vergeten moment onze vriend :
Wilhelmus Theodorus Maria Grootscholten
Willem
*15 Oktober 1960 ♰17 Juli 2014
Wij noemden Willem niet voor niets grote Willem , want hij was groot , breed , rauwe stem en een bulderende lach …
We zouden uiteraard contact houden , we zouden met elkaar gaan Skypen , elkaar volgen via Social Media maar al wat bleef was een oorverdovende stilte , een stilte zo groot als Willem zelf was !
Rauwe rouw ben ik het gaan noemen en zo noem en ervaar ik het nog steeds als iemand waar je van hield zo plotseling uit HET leven gerukt wordt , uit JE leven gerukt wordt …
Een ieder die Willem liefhad , een ieder die hem een warm hart toe droeg/draagt heeft de mogelijkheid gekregen om afscheid van hem te kunnen nemen omdat Willem gevonden is en dus ook geïdentificeerd .
Dat ook Grote Willem , net als die vele anderen , het niet heeft overleefd was daarmee een zekerheid .
Een zekerheid die je nodig hebt in al die dagen van tergende onzekerheid ….
8 Augustus 2014 , 23 dagen na-dien is Willem geïdentificeerd.
19 September 2014 “ Time to Say Goodbye “ ….
17 December 2014 ; de As van Willem gaat naar Bali om daar later uitgestrooid te worden bij de zee …
Je leeft , we leefden van datum naar datum alsof je zoekt naar een houvast …
Ongeloof was nog steeds wat bleef regeren …
Elke dag verwachte ik ergens nog steeds Willem zijn rauwe stemgeluid te gaan horen en zijn lach , alsof hij ons dan vertellen zou dat het allemaal maar een grap was , een heel slechte grap en dat hij uiteraard veilig en wel op Bali zat en dat het goed ging …
Maar die rauwe stem bleef uit , het bleef stil …
Geen slechte grap , maar rauwe stilte , rauwe rouw is al wat bleef …
2020
Terwijl ik dit nu opschrijf zijn we zes jaren verder .
Het is cliché , maar de tijd heelt wonden .
Het rauwe besef is gedaald , Grote Willem is niet meer .
Het gemis blijft , soms gaat het dagen , soms weken ‘goed’ en dan kan het mij weer overvallen , maar dat is oké dat hoort er nu eenmaal bij .
We vervallen niet meer in treurnis , daar hebben we niets aan , en ik weet één ding heel zeker : Dat zou Grote Willem nooit hebben gewild !
In gedachten hoor ik zijn stem nog regelmatig voorbij komen en ik zie zijn lach en dan moet ik glimlachen en dan weet ik dat het zo goed is …
“ Time to say Goodbye ‘
Mijn tas Willem zal altijd Willem blijven , een blijvende blijde herinnering waar ik nog een hoop avonturen mee hoop te beleven en dit verhaal is een ode , een ode aan Grote Willem een trouwe vriend met een groot hart 🖤
